دولت کنترل کامل رسانه‌های تصویری، از جمله تنها شبکه تلویزیونی خصوصی که آن هم متعلق به خاندان سلطنتی است، را در دست دارد. تقریبا تمام رسانه‌ها به صورت مستقیم یا غیرمستقیم توسط مسواتی سوم، پادشاه خودکامه کشور، کنترل می‌شوند، پادشاهی که از ۱۹۹۶ بر کشور حکومت کرده است.

میزان دخالت سلطنت در محتوای اخبار چشمگیر است. مقامهای حکومتی در جاسوسی از روزنامه‌نگاران و نفوذ به اتاق‌های اخبار هیچ تردیدی ندارند. وزیر اطلاعات، ارتباطات و فناوری کسی نیست جز یکی از دختران پادشاه. نویسنده سخنرانی‌های شاه هم سردبیر قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین روزنامه کشور است. 

هرگونه انتقادی از سلطنت به محاکمه و مجازات سنگین منجر خواهد شد. ده‌ها قانون سخت‌گیرانه جلوی آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات را گرفته‌اند و دستگاه قضایی بیشتر به تضعیف روزنامه‌نگاری می‌پردازد. در قانون جرایم سایبری پیش‌بینی شده است «خبرهای نادرست» و محتوایی که به اعتبار کشور صدمه بزند با جریمه‌ای تا صدها هزار دلار و مجازاتی تا ۱۰ سال زندان مواجه است.

کمابیش هیچ راه مناسبی برای تولید اخبار و اطلاعات مستقل وجود ندارد چون موجودیت رسانه‌ها به حمایت آنان از سلطنت وابسته است.

تبعید خود خواسته تنها گزینه روزنامه‌نگارانی است که می‌خواهند آرای خود را آزادانه بیان کنند. فرهنگ فراگیر مخفی‌کاری باعث می‌شود دسترسی به اطلاعات سخت شود. اکثر رسانه‌ها بعد از حمایت از سلطنت به هنگام اعتراضات دموکراسی‌خواهانه که در ۲۰۲۱ به خشونت کشیده شد، مورد انتقادات فراوان قرار گرفتند. 

روزنامه‌نگاران معمولا بازداشت و قربانی خشونت می‌شوند. برای مثال در فوریه ۲۰۲۲، خودرویی که نشریه تایمز آو سوازیلند (Times of Swaziland) را می رساند ربوده و به آتش کشیده شد، با هدف آشکار ترساندن روزنامه‌نگاران رسانه‌ای که همواره سعی دارد استقلال خود را حفظ کند. در سال ۲۰۲۱، دو روزنامه‌نگار اهل آفریقای جنوبی به هنگام پوشش یک اعتراض مردمی با تفنگ تهدید و بازداشت شدند. در سال ۲۰۲۰، دو مدیر سایت بعد  از انتقاد از پادشاه بازداشت و مجبور شدند به خارج کشور فرار کنند. یکی از آنها در دوران بازداشت شکنجه شد. در ۲۰۱۷، یک روزنامه‌نگار تحقیق بعد از دریافت تهدید به مرگ‌ به دلیل مقاله‌ای که درباره نقش پادشاه در یک پرونده فساد نوشته بود، به آفریقای جنوبی فرار کرد. روزنامه محل کار او نیز به دستور پادشاه تعطیل شد.