دانمارک با ۵.۸ میلیون نفر سکنه ۸ روزنامه ملی، از جمله پولتیکن (Politiken)، برلینگسک (Berlingske)، مورگناویزن جیلاندز پوستن (Morgenavisen Jyllands Posten) و غیره، ۵ ایستگاه رادیویی ملی، ۲ شبکه تلویزیونی دولتی و ۸ شبکه تلویزیونی محلی دارد. در سال‌های اخیر شاهد پدید آمدن رسانه‌هایی بودیم که تنها در فضای آنلاین منتشر می‌شوند. در کل رسانه‌ها از وفاداری بالای مخاطبان بهره‌مند هستند و مخاطبان دانمارکی علاقه ویژه‌ای به رسانه‌های دولتی دارند، مانند دانمارکس رادیو (Denmarks Radio) و تی‌وی۲ (TV2)، و این علاقه هنگام بحران کووید-۱۹ در میان جوانان بیشتر هم تقویت شد. جامعه دانمارک بی‌اعتمادی زیادی به شبکه‌های اجتماعی و همچنین رسانه‌های محلی دارد. 

در کل سیاست‌مداران و نهادهای دولتی به آزادی رسانه‌ها احترام می‌گذارند. در اواخر ۲۰۲۱، پلیس و دستگاه‌های اطلاعاتی به تلاشی بی‌سابقه دست زدند تا روزنامه‌نگاران را بترسانند و محرمانه بودن منابع آنان را تهدید کنند. آنها برای این کار به مواد قانونی مرتبط با خیانت به کشور استناد کردند در حالی که این قانون‌ها هرگز در زمان صلح اجرا نمی‌شوند. دستگاه‌های اطلاعاتی بدون ارائه هرگونه اطلاعات مشخص یا دلیلی برای این تصمیم خود، به رسانه‌ها علیه انتشار اطلاعات محرمانه مرتبط با امنیت ملی هشدار دادند و آنان را با زندان تهدید کردند. 

چارچوب قانونی ناظر بر حفاظت از آزادی رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران تغییر زیادی نکرده است و همچنان  بنیاد مستحکمی برخوردار است.  قانون آزادی دسترسی به اطلاعات که در ۲۰۱۴ تصویب شد همچنان مورد انتقاد رسانه‌ها است چرا که آن را بازدارنده‌ای برای دسترسی به اطلاعات می‌دانند. این قانون به نهادهای دولتی اجازه می‌دهد محدودیت بیشتری اعمال کنند و اطلاعات دولتی را ارائه ندهند.

نظام کمک بیشتر منابع مالی رسانه‌های دولتی را تامین می‌کند و باقی‌مانده آن به رسانه‌های خصوصی می‌رسد. این بودجه توسط نهادهای دولتی و در انطباق با اصل استقلال پخش می‌شود.  برای رسانه‌های دیداری و شنیدار نهاد مسئول نظارت و تنظیم مقررات برای رسانه‌ها وجود دارد و با آنکه دولت  آنها را منصوب می‌کند اما کارشناسان رسانه‌‌ای با دیدگاه‌هایی گوناگون هستند. مانند سایر کشورهای دنیا، شرکت‌های غول‌آسای دنیای فناوری مانند گوگل و فیسبوک بخش قابل توجهی از بازار تبلیغات را از آن خود کرده‌اند که باعث تضعیف الگوی تجاری رسانه‌های خصوصی دانمارک شده است.

در کل روزنامه‌نگاران از میزان بالایی از پذیرش در جامعه برخوردارند. با این وجود، گاهی بحث‌هایی داغ درباره مهاجرت منجر به تردیدهایی درباره رسانه‌ها شده است و گاهی در برخی محلات شهرهای بزرگ آنها با رفتاری خصمانه مواجه شده‌اند.

پس از افشای جنسیت‌زدگی در درون رسانه‌های دانمارک که برای مدیران رسانه‌ها و شهروندان غیرمنتظره  و با جنجالی بزرگ همراه بود. مستندی درباره اقدامات جاری در شبکه تی‌وی۲ باعث شد رسانه‌ها تمهیداتی اتخاذ کنند تا بهتر از روزنامه‌نگاران زن حفاظت کنند، فرهنگ اتاق‌های خبر را تغییر دهند و منشور اخلاقی جدیدی تنظیم نمایند. در کل روزنامه‌نگاران دانمارکی آزادانه کار می‌کنند و هدف تهدیدهایی قابل توجه نیستند.