در هلند رسانه‌ها به گونه‌ای سنتی مستقل و مورد اعتماد بیشتر شهروندان هستند. دورنمای رسانه‌ای متنوع با میزان بالایی از کثرت‌گرایی وجود دارد.  نشریات و روزنامه‌های متعدد ملی، مانند ولکسکرانت (Volkskrant) و تلگراف (Telegraaf)، و محلی همچون لیدش داگبلد (Leidsch Dagblad) گوی ان ایملندر (Gooi en Eemlander)، در کشور منتشر می‌شوند. رسانه تصویری مستقل شناخته شده ان‌او‌اس (NOS) هم کنار شرکت‌های رسانه‌ای تجاری بزرگ فعالیت می‌کند. رسانه‌های روسی در تبعید مانند مسکو تایمز (Moscow Times) و تی‌وی دوژد (TV Dozhd) مکانی امن برای فعالیات خود در آمستردام یافته‌اند.

آزادی رسانه همواره مورد حفاظت دولت و حکومت است. البته این کار در هلند کارآمدتر از جزایر این کشور در امریکای مرکزی است. رسانه‌ها معمولا مورد حمله گروه کوچکی از افراطیان راست‌گرا یا چپ‌گرا در دو سر طیف سیاسی قرار می‌گیرند. بیشتر خبرنگاران هلند عضو اتحادیه روزنامه‌نگاران هلندی (Dutch Federation of Journalists) هستند که اتحادیه‌ای فعال برای برقراری شرایط کاری ایمن و دستمزد منصفانه برای آنها است.

در حالی که چارچوب قانونی مستحکمی به شکلی کارآمد از آزادی رسانه‌ها حفاظت می‌کند اما چند سال است که دولت اجازه دسترسی قانونی به اسناد حکومتی را نداده است. در بیشتر موارد، اسناد مورد درخواست روزنامه‌نگاران یا دیر به دست آنها رسید یا نادرست و ناقص بود. به دلیل اختیاراتی که به دستگاه‌های امنیتی برای نفوذ در شبکه‌های مخابراتی و شنود تماس‌های تلفنی و اینترنتی داده شده است خطر نقض اصل محرمانه بودن منابع روزنامه‌نگاران وجود دارد. 

میزان کثرت‌گرایی در رسانه‌های هلند زیاد است و محدودیت‌های کمی برای انتشار اطلاعات و دیدگاه‌ها وجود دارد. با این وجود تمرکز قدرت اقتصادی در رسانه‌ها باعث نگرانی است. دو شرکت رسانه‌ای مالک بیشتر نشریات هستند. درباره افول روزنامه‌نگاری در سطح محلی هم نگرانی وجود دارد.

قطبی شدن نظر شهروندان درباره موضوعاتی نظیر مهاجرت، کشاورزی، و تغییر اقلیم منجر به انجام خشونت‌ جسمی و کلامی علیه روزنامه‌نگاران، به ویژه عکاسان و فیلمبرداران، شده است. گاهی نتیجه این وضعیت خودسانسوری و عدم تمایل روزنامه‌نگاران به پرداختن به برخی موضوع‌ها بوده است. استفاده نادرست و لودگی در رسانه‌های اجتماعی جلوی پخش و انتشار خبر رسانه‌ها را می‌گیرد. به ویژه روزنامه‌نگاران زن و خبرنگاران رنگین‌پوست نسبت به چنین حمله‌هایی آسیب‌پذیر هستند.

 در ژوئيه ۲۰۲۱  ترور خبرنگار حوادث پیتر آر دی وریس برای جامعه هلند غیرمنتظره بود، جامعه‌ای که به آزادی رسانه‌ها احترام می‌گذارد و با قانون از آن حفاظت می‌کند. خطرات جاری از طرف سازمان‌های مجرمانه باعث شده است برخی روزنامه‌نگاران در حفاظت پلیس قرار بگیرند. حمله‌های جسمی علیه آنان معمولا بدون مجازات باقی می‌ماند. خبرنگارانی که در دنیای واقعی، یا به گونه‌ای روزافزون در دنیای مجازی، تهدید می‌شوند می‌توانند با شماره‌ای تماس بگیرند تا جرم را گزارش کنند و مشاوره بگیرند.