همسر عمادالدين باقی: باقی ممنوع‌الملاقات شد؛ خانواده‌اش متهم!

نوروز: «عمادالدين باقی» رييس دربند انجمن دفاع از حقوق زندانيان، ممنوع‌الملاقات شد. اين در حالی است که باقی در آخرين ملاقات خود با خانواده‌اش گفته بود که در مورد روند بازجويی و پرونده خود به پنج نفر از مسئولان نامه نوشته و اعلام کرده است که در صورت تداوم روند کنونی چاره‌ای جز اعتصاب غذا نخواهد داشت. «فاطمه کمالی احمد سرايی» همسر باقی، روز دوشنبه در گفتگو با خبرنگار نوروز از حضور خود در زندان و باخبر شدن از ممنوع‌الملاقات شدن باقی گفته است. - خانم کمالی! امروز در زمانی که برای ملاقات با آقای باقی به زندان رفتيد، چه برخوردی با شما شد و چگونه از ممنوع‌الملاقات شدن ايشان مطلع شديد؟ بعد از ملاقات نامناسب قبلی که داشتيم و به خاطر نگرانی بيش از اندازه خانواده درباره سلامت باقی، علی‌رغم اينکه به هيچ‌وجه نه تمايل به ملاقات کابينی و نه توان جسمی لازم برای اين کار را داشتم، عزم جزم اين ديدار کردم. به همراه فرزند ارشدم و مادر و خواهر باقی به ملاقات رفتيم. اسامی ما نوشته شد و بعد از طی قريب به ۵۰ پله به طبقه ملاقات کابينی رسيديم. اين در صورتی بود که قبلا بيماری زانوی خود را به وسيله وکيل محترممان به شعبه يکم دادگاه امنيت گزارش کرده و حتی گواهی پزشک متخصص را برای ارائه به دادگاه آماده کرده بودم. متاسفانه در سالن ملاقات کابينی جز رنجی که از مسائل و مشکلات ملاقات‌کنندگان شنيديم و ديديم چيزی نصيبمان نشد، سه بار هر بار ۲۰ دقيقه پرده‌ها بالا و پايين رفت و باقی را نياوردند وبعد از سؤال کردن از اينکه «چرا ما را معطل گذاشته‌ايد؟»، گفتند:«به پايين برويد، باقی ممنوع‌الملاقات است». وقتی از مسئول مربوطه در سالن پايين سؤال کرديم:«چرا باقی ممنوع الملاقات است؟»، گفت:«به خاطر مساله‌ای که در ملاقات قبلی پيش آمد، با مسئول شعبه يکم امنيت تلفنی صحبت کرديم و ايشان گفتند که ملاقات ندهيد و بگوييد به شعبه مراجعه کنند» و وقتی پرسيديم:«چرا؟» گفتند: «از اينجا به دادگاه شکايت برده‌اند و امضا کرده‌اند و در نتيجه ملاقات شما را قطع نموده‌اند». شگفت‌زده شده بوديم. در برخورد نامناسبی که در جلسه ملاقات قبلی با ما شده بود يکی از آن مامور امنيتی مدام به خواهر باقی می‌گفت:«از ما شکايت نکنيد. ببينيد! ما شما را تا ايجا همراهی کرده‌ايم (منظور مکان ترک سالن ملاقات) و از اينجا به بعد با ماموران زندان است و آنها اينگونه رفتار می‌کنند». ما هم شکايت نکرديم، چون مرجعی برای رسيدگی عادلانه نمی‌شناختيم اما زودتر از ما همان کسانی که ما را تشويق به شکايت نکردن از خود می‌کردند، عليه ما شکايت بردند. وااسفا!از اين همه مظلوميت و از آن همه بيداد. ما انتظار دلجويی از آنها را نداشتيم، اما شکايت و پرونده‌سازی عليه دختران باقی ديگر آن روی سکه است. قطع ممنوعيت ديدار ما با باقی اين مثل را به ياد می‌آورد که هرکس زودتر به قاضی رود، راضی بر می‌گردد. جالب است در زمان گشتن و بازديد بدنی از فرزندان من و اسائه ادب به آنها، چهار پنج نفر بيشتر حضور نداشتند و بعد با فراخواندن چند سرباز باتوم به دست آنها ما را تا بيرون در زندان همراهی کردند. چگونه است که گفته می‌شود شکايتی که تنظيم شده، با تعداد زيادی امضا همراه بوده است. لطفا کسی به ما بگويد بايد به چه کسی شکايت کنيم و از طرف چه کسی برای رسيدگی مدد بخواهيم؟، مايلم بدانم جرم همسر من چيست که اکنون به خاطر يک ملاقات فرزندان با پدرشان برای آنها نيز جک ساخته می‌شود؟ آيا اينکه دختری نگذاشت او را به شکل فجيعی بگردند و اعتراض خود را با صدای بلند برای مظلوميت بلند کرد، جرم است؟ ما نگرانی عميق خود را نسبت به وضعيت سلامت آقای باقی اعلام می‌کنيم و با توجه به اينکه ايشان بسيار ضعيف و لاغر شده بودند و در ملاقات پيشين اشاره به شکنجه سفيد در مورد خود داشتند، قطع ملاقات را هيچ چيزی جز جلوگيری از اطلاع‌رسانی به وسيله خانواده نمی‌دانيم. آقای باقی خود با اعتصاب غذا هرگز موافق نبود؛ چه راهی بر او گشوده شده است که اين نقض آشکار از اعتقاد خود را تنها راه ممکن ديده است؟ در وضعيت بی‌‌خبری ما هر اتفاقی برای او بيفتد، از نظر ما همه مسئولان متهمند. زيرا همه فشار روحی برای يک زندانی و خانواده‌اش و بی‌تفاوت از کنار موضوع گذشتن را شايسته مسئولانی که باقی برای آنها نامه نوشت و مسئولان ديگری که مورد خطاب قرار نگرفته‌اند اما واقف به موضوع هستند، نمی‌دانيم. هرچند هميشه به خدا پناه برده‌ايم و اين شايسته‌ترين کار است اما اين شايسته کشوری اسلامی نيست که از دست نهادهای حکومتی آن مدام به خدا پناه ببرند. - آيا تاکنون مسئولان به نامه آقای باقی پاسخ داده‌اند؟ تا حالا به نامه‌های باقی پاسخ داده نشده چرا که ايشان هنوز در سلول بسته وتحت بازجويی به سر می‌برد.