ذکيه ذکي خبرنگار برجسته افغان به قتل رسيد

گزارشگران بدون مرز نهايت تاسف خود را از قتل ذکیه ذکی يکي از چهره های برجسته ی روزنامه نگاری مستقل افغانستان در تاريخ ١٥ جوزا ١٣٨٦ در جبل السراج (ولایت شمالی پروان) اعلام مي کند. ذکیه ذکی از سال ٢٠٠١ و در پي سرنگوني طالبان، مدير رادیوی خصوصی صدای صلح بود. وی همچنين مدير يک دبيرستان دخترانه در اين منطقه بود. گزارشگران بدون مرز در اين باره اعلام مي کند : اين جنايت وحشيانه چه در ارتباط با فعاليت های رسانه ای و چه فعاليت های مدني ذکیه ذکی صورت گرفته باشد، آمران و عاملان آن بايد شناسايي و مجازات شوند. ما از رئيس جمهور افغانستان حامد کرزی مي خواهيم که همه امکانات لازم را برای تحقيق و بررسي در باره ی اين پرونده در اختيار مجريان قرار داده و هيچ سرنخي ناديده گرفته نشود. مدير راديو صدای صلح جندين بار مورد تهديد قرار گرفته بود. تلاش ذکيه ذکي برای دفاع از آزادی بيان و مشارکت زنان در اين راستا الگويي برای همگان است. در شبانگاه ٦ ژوئن دو مرد مسلح ناشناس وارد خانه ی اين روزنامه نگار شده و با شليک هفت گلوله در جلوی جشمان پسر دو ساله اش وی را تیر باران کرده اند. پليس در اين باره اعلام کرده است تحقیقات خود را برای شناسایی عاملان قتل ذکيه ذکی آغازکرده اما تاکنون ردی از قاتلان بدست نيامده است. ذکیه ذکی سی و پنج ساله از هشت سال پيش و در زمان حکومت طالبان تنها گوينده ی زن اين راديو بود. که سپس در سال ٢٠٠٢ در بعد از سرنگوني طالبان مديريت راديوی مستقل صدای صلح را بر عهده گرفت. برنامه های اين راديو عمدتا در باره ی حقوق بشر و آموزش به زنان و همچنين در باره مشارکت زنان در جامعه بود. ذکیه ذکی راديو صدای صلح را خانه ی همه ی شهروندان مي دانست و مي گفت اينجا تنها جايي است که مردم آزادانه مي توانند سخن بگويند. همکاران راديو صدای صلح همواره مورد آزار قرار مي گرفتند. يکي از خبرنگاران آن عبدل قدوس مدت يک سال را بدون هيج دليلي و فقط با شکايت يکي از رقيبان انتخاباتي ذکيه ذکي در انتخابات پارلمان در زندان بسر برد. ذکیه ذکی بعنوان روزنامه نگاری متهد و منتقد بود، وی به شکل علني از جنگ سالاران و طالبان انتقاد مي کرد. در سال ٢٠٠٢ وی در ملاقات با نمايندگان گزارشگران بدون مرز بر تهديدات و فشار های اعمال شده بر وی و راديو صدای صلح سخن گفته بود. در مارس ٢٠٠٥ ذکیه ذکی از جمله چهار زن معروف افغانستان بود که از سوی فيلم مستندی با همکاری يونسکو به سراسر چهان معرفي شد.