«به امید پیروزی» - پیام نرگس محمدی به گزارش‌گران بدون مرز در سال ۲۰۲۲ هنوز طنین‌انداز است
نرگس محمدی، روزنامه‌نگار محبوس ایرانی که برای «دلاوری در مبارزه علیه سرکوب زنان در ایران» برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳ شد، عزم خود در این مبارزه را در نامه‌ای که فرزندانش در مراسم اهدای جایزه شجاعت رسانه‌های گزارش‌گران بدون مرز در سال ۲۰۲۲ خواندند اعلام کرده بود، مراسمی که طی آن خانم محمدی برنده جایزه شجاعت گزارش‌گران بدون مرز شد. گزارش‌گران بدون مرز می‌گوید او که از نوامبر ۲۰۲۱ در تهران زندانی است باید به سرعت آزاد شود.
روزنامه‌نگار نرگس محمدی در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۲ برنده جایزه شجاعت گزارش‌گران بدون مرز شد. طی مراسم اهدای این جایزه در پاریس، دو فرزند او نامه‌ای که از سلول خود در زندان اوین در شهر تهران خطاب به گزارش‌گران بدون مرز نوشته بود را خواندند، زندانی که محبس او از ۱۶ نوامبر ۲۰۲۱ است.
این نامه حاکی از شجاعت و عزمی است که خانم محمدی به نمایش گذاشته است، فردی که مستندی با نام «شکنجه سفید: داخل زندان زنان ایران» ساخت و کتابی هم با همین نام منتشر کرد که خشونت جنسی علیه زنان زندانی در ایران را محکوم می‌کرد. او به مبارزه خود از داخل زندان ادامه می‌دهد و مرتب نامه‌هایی می‌نویسد که به جهانیان درباره اوضاع وحشتناک زندان‌های ایران اطلاع می‌دهد.
گزارش‌گران بدون مرز نامه‌ای که در ادامه می‌آید را منتشر می‌کند که او سال گذشته خطاب به شرکت‌کنندگان مراسم اهدای جوایز رسانه‌های گزارش‌گران بدون مرز نوشته بود، چرا که محتوای این نامه امروز هم طنین‌انداز است.
«گزارش‌گران بدون مرز،
از اینکه فرصتی فراهم آورده‌اید تا پیامی برایتان بنویسم بسیار خرسندم و از اینکه در محفل تلاشگران آزادی بیان پیامم شنیده می‌شود مفتخرم .
در میان بیش از ۶۰ زندانی سیاسی زن در زندان اوین و در روزهایی که سرزمین من درگیر اعتراض و خیزش مردم و سرکوب و خشونت حکومت است، این پیام را می نویسم .
مردم ایران هر سال برای احقاق حقوق اساسی خود و مبارزه با استبداد و حکومت دینی راه‌های پرهزینه بسیاری را طی کرده‌اند اما متاسفانه حکومت به جای پاسخ دادن به مطالبات مردم، به سرکوب، کشتار خیابانی، اعدام، زندان، بازداشت، اخراج از کار و تحصیل و شکنجه و حبس در سلول‌های انفرادی برای اخذ اعترافات دروغ و بی‌اساس برای نمایش تلویزیونی و ارائه به دادگاه‌های غیرقانونی و وابسته به سیستم امنیتی روی آورد و نتیجه آن خیزش مردم و اعتراضات خیابانی برای اعلام صریح گذار از نظام ج.ا. و تلاش برای تحقق دموکراسی و حقوق بشر است که امروز شاهد آن هستیم. سرکوب زنان بخشی از هویت، ایدئولوژی و استراتژی این حکومت دینی سرکوبگر است.
اکنون به جایی رسیده که زنان به خاطر اصرار بر حق انتخاب پوشش، جان خود را از دست می‌دهند. در این شرایط صحبت از آزادی بیان دشوار است.
در سرزمینی که زنان و مردان به خاطر بیان دیدگاه‌های خود، سال‌ها در حسرت آزادی عمر خود را سپری می‌کنند صحبت از آزادی رویاگونه است. در این سرزمین و در میان همه رنج‌ها و بیم‌ها و امیدها، در شرایطی که پس از تحمل سال‌ها حبس، دوباره در زندان هستم و حتی از شنیدن صدای کودکانم محرومم، با دلی سرشار از شور و امید و سرزندگی و با اطمینان به تحقق آزادی و عدالت در سرزمینم، زندان را سپری می‌کنم. ما به دنبال پیروزی هستیم، پیروزی ما شکست استبداد برای همیشه در تاریخ کشورمان و تحقق دموکراسی و حقوق بشر و استحکام و قدرتمندی جامعه مدنی است.
ما برای پیروزی نیاز به قدرت داریم. قدرت ما در همبستگی و حمایت جهانی فزونی خواهد یافت و من تقاضای حمایت مؤثر دارم، همچنین تلاش برای آزادی زندانیان سیاسی و فعالان مدنی و مبارزان، و مخالفت جهانی با احکام اعدام برای معترضان. جنبش‌های اجتماعی می‌تواند قدرتی به جامعه مدنی و فضای عمومی بخشد که رسیدن به دموکراسی را تسهیل می‌کند.
پیام من شنیده شدن خواست ما مردم ایران یعنی گذار از نظام استبدادی و تلاش برای تحقق دموکراسی و حقوق بشر است. از تمام کسانی که در ایران با خبررسانی برای این اعتراض تلاش می‌کنند تشکر می‌کنم. اکنون بسیاری از آنان در زندان هستند یا تحت فشار قرار دارند.
به امید پیروزی!
نرگس محمدی
از زندان اوین»