ارسال پرونده سه رسانه به سارنوالی پرسش برانگیز است

گزارش‌گران بدون مرز در این باره اعلام می‌کند : این تصمیم به استقلال و گسترش رسانه ها در افغانستان کمک نمی‌کند. بنا بر قانون جاری کمیسیون تخطی رسانه‌ها، این حق را دارد که پس از بررسی، پرونده‌ای را به مراجع عدلی ارسال کند. اما این قدرت را نیز دارد که از این گزینه استفاده نکند. خبرگزاری پژواک در آن گزارش بر حق پاسخ‌گویی کسانی که از آنها نام برده شده است، تاکید کرده بود. ارسال پرونده‌ی روزنامه‌های سرنوشت و باور به سارنوالی، تنها به دلیل نشر اطلاعاتی که پیش از این منتشر شده بود، غیر قابل فهم است. در تاریخ ٦ جوزا آژانس خبری پژواک اطلاعاتی را در باره‌ی پرداخت پول از سوی ایران به نمایندگان والسی جرگه نشر کرد. پژواک نوشته بود ایران ٢٥ میلیون دالر به برخی نمایندگان برای دادن رای منفی به قرارداد استراتژیک میان افغانستان و امریکا، داده است. این خبر در بسیاری از رسانه‌های کشور و از این میان، دو روزنامه سرنوشت و باور نشر پیدا کرد. در پی شکایت نمایندگان به کمیسیون بررسی تخطی رسانه‌ها، جلسه‌ای با حضور دانش کروخیل مدیر خبرگزاری پژواک و نمایندگان شاکی برگزار شد. در این جلسه به اتفاق آرا تصمیم گرفته شد که پرونده به سارانوالی کابل ارسال شود. دانش کروخیل مدیر خبرگزاری پژواک به گزارش‌گران بدون مرز در این‌باره گفت : این اطلاعات را ما از منبعی مطمئن دریافت کردیم،پیش نشر در باره صحت آن بررسی‌های لازم را انجام دادیم، با نمایندگانی هم تماس گرفتیم تا از نظرشان مطلع شویم، ما حتا تا ساعت ٧ شب برای شنیدن موضع سفارت ایران در افغانستان منتظر شدیم. به نظر من نشر این خبر با موازین حرفه‌ای روزنامه‌نگارانه انجام شده و ما مسوولیت انرا می‌پذیریم. بنا بر قانون هم تنها حاضریم در برابر دادگاه صالحه منبع خود را معرفی کنیم. اسدالله وحیدی مدیر روزنامه‌ی سرنوشت از این سخت‌گیری نسبت به روزنامه‌اش ابراز تاسف می‌کند. ده‌ها رسانه این خبر را نشر دادند، اما چرا تنها سرنوشت و باور باید مجازات شوند. در نامه‌ای به گزارش‌گران بدون مرز مدیر این روزنامه تصمیم کمیسیون را اقدامی علیه ازادی بیان اعلام کرده است. از سوی دیگر وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان و رئیس کمیسیون بررسی تخطی رسانه‌ها، سید مخدوم رهین، در این باره به گزارش‌گران بدون مرز گفت : کمیسیون یک نهاد مستقل است و دولتی نیست، به جز من دیگر اعضای این کمیسیون همه از شخصیت‌های مستقل هستند، و اما وظیفه ما بررسی این مسئله است که ایا رسانه نسبت به قانون رسانه‌ها مرتکب تخطی شده است یا نه، همیشه هم تلاش بر این است که اختلاف و یا مشکل با لحن اشتی‌جویانه حل شود. در این مورد مشخص طرفین هر دو بر مواضع خود اصرار داشتند و در پرونده‌ای با این اتهامات مهم صلاحیت بررسی و تحقیق تنها بر عهده سارنوالی است. رسانه‌های ازاد و مستقل افغانستان را از یک سو، برخی از جنگ سالاران و کشورهای مداخله‌گر خارجی هم‌چون پاکستان و ایران، که با تاسیس رسانه‌های تبلیغی سعی در اعمال نفوذ در امور داخلی این کشور دارند، محاصره کرده اند و از سوی دیگر طالبان و مقامات فاسد دولتی، تا انها را به سکوت وادار کنند.